Reisverslag Orenburg:

Zaterdag 31 juli 2010
Lieve mensen,
dit mailtje doe ik uit mijn hoofd, hopend dat de adressen kloppen.
Maar: we zijn na een voorspoedige reis goed aangekomen.
We sliepen vannacht in het Diaconale Centrum in Orenburg.
Daar blijven we ook slapen, want er is al een kinderkamp waarvan alles in twee minuten
verbrand is vanwege de hitte. en ons tenten kamp mocht van de overheid
geen doorgang vinden. We gaan van hieruit naar Majakskoje, en het is nu 's
morgens vroeg al warm.
We gaan wel zien, hoe alles gaat. Maar vannacht heb ik ondanks de hitte
toch al goed geslapen, en de mannen die meegegaan zijn ook.
Tot wedermails. Groeten van Dieuwertje.

Willen jullie dit bericht naar Lou sturen? En eventueel een kopie naar
mij, dan heb ik zijn adres ook in mijn bestand een volgende keer.
Zondag 1 augustus
Beste mensen, na een lange warme vlucht, (we bleven voor de vervolgvlucht
langer in Moskou aan de grond staan) kwamen we om 1 uur in de nacht van
vrijdag op zaterdag in Orenburg aan. We werden afgehaald door de
directrice Natalia en een moeder van een van de kinderen van het Diakonale
Centrum.
We waren gaar, en hebben ons bed opgeslagen in het Diakonale Centrum.
We hoorden zaterdagochtend dat van gouvernementswege mocht het kamp niet
doorgaan. Er zijn al tentenkampen en huizen verbrand en toendra's zijn
afgebrand, dus er was een noodsignaal: de noodtoestand is uitgeroepen.
Ook hebben er vanwege de hitte mensen afgezegd. Het programma wordt
aangepast: we slapen in het centrum, zullen verbeteringen aan het centrum
aanbrengen voor zover we dat kunnen; er wordt 's morgens vroeg iets
gedaan. Na het middageten is er rust. In de avond gaan we verder werken.
We zullen ook met de jongeren zelf werken, maar het ziet er anders uit.

Gisterochtend hebben we het een en ander over het centrum gezien en gehoord.
Het was al heet en we waren niet te vroeg opgestaan.
Gisteravond zijn we naar het dorp gegaan van de vele nationaliteiten. Het
was bijzonder om de sfeer van rust en ontspanning te voelen na zo'n hele
hete dag.
Toch hebben we 's nachts weer goed geslapen. Vanochtend hebben we hier de
kerkdienst meegemaakt, en dat was zeker voor Huug en Maarten iets heel
bijzonders; met theedrinken na de dienst. En je voelt hoe blij de mensen
zijn dat we gekomen zijn. Dat laten ze je echt merken!
Nadien zijn we naar de Oeral gelopen en hebben de zondagswandeling over de
Europa Azie brug gemaakt. Er wordt volop in de Oeral gezwommen, maar wij
zullen het niet doen, vanwege infectie gevaar. Wij kunnen iets minder
hebben.
Nu is het rusttijd, en vanavond zoeken we een strandbad op.
Het is voor de mensen ook echt bijzonder warm, omdat het al tijden niet afkoelt.
Het is al maanden zo. We gaan zien wat het allemaal oplevert, maar in elk
geval is het een nieuwe rijke ervaring. We genieten van het andere leven.
En ze zijn geweldig voor ons! Hartelijke groeten van ons allen.Dieuwertje
Zaterdagmorgen vroeg.
Dag lieve mensen, hier weer een bericht uit het hete zuidoosten,

Donderdagmorgen gingen wij vroeg naar Majak met een kleinbus, met 9 personen.
Maarten Huug en ik, en Paul uit Duitsland, Vica, Natalja, en 3
vrijwilligers: Barbera, Julia en Dennis.
Gelukkig was het eerst nog koel. En daar aangekomen zijnde woei er zelfs
een heerlijke wind.
Direct gingen we kijken naar de aangeplante bomen, (2 jaar geleden) en: ze
waren verbrand.... alleen: een wijnstok droeg vrucht, 2 kleine trosjes!
Toch hebben we alle bomen water gegeven in de hoop en het verlangen dat ze
alsnog weer ergens de kracht vandaan halen om opnieuw uit te lopen.

Er mocht beslist geen "onkruid" getrokken worden op het terrein, omdat de
hele structuur dan door de blootstelling aan de grote hitte verknoeid zou
worden.
Nu biedt het uitgedroogde onkruid nog enige bescherming, zeggen de
geleerden hier. De waterleiding was inderdaad tot op het grondstuk
doorgegraven. Dus we hebben op eigen gebied waterleiding. Ook om te gieten.
Maar men kan dat daar niet met ijzeren deksels afsluiten, omdat men hier te
maken heeft met ijzerdieven, zoals bij ons in Nederland met koperdieven.
Ook de electriciteit is aangesloten en we hebben een meter waarop staat
dat er 10 kwt verbruikt is.

Het nieuwe stuk dat er bij ontvangen is ligt aan de rivierzijde en is
bosachtig.
Het ziet er geheimzinnig uit. Je kunt een bospad naar de rivier lopen.
We hebben dat gisteren gedaan, met zijn allen, waarbij ook nog 2 jongeren
met een handicap hoorden, die door die ouders gebracht waren (Andrej en Zjenzjee)
en het was een heerlijke wandeling daarna ook door de rivier waar hier en
daar nog wel 10 cm water in stond. We gingen aan de andere zijde van de rivier weer
omhoog, volgden een klein bospad omhoog 5 meter, en kwamen terecht op de
steppe.
Dit stuk liep licht hellend op, en bovenaan gekomen, konden we
eindeloos ver over de steppe kijken.
Huug is een vogelaar en heeft gespeurd en gespeurd.... ik denk dat hij
deze dag niet verder is gekomen dan kraaien, mussen, een zwaluw.....
Teruggegaan, en op het terrein aangekomen was het watermeloen tijd.
Dat is hier het gebod iedere dag: " Gij zult WATERMELOEN eten" want je moet
voldoende vocht tot je nemen.

Toen het busje weer kwam, half een, reden we naar Sol Iletsk, het was er
zodruk als in Zantvoort. Iedereen af en aan lopend naar het kurort: het
zoutbad.
Kijk maar uit als je er in gaat. Want zout water in je ogen of je neus of
je mond is een verschrikking en kan alleen door spoelen met veel gewoon
water verholpen worden. Het water is er zouter dan in de Dode Zee, dus je
kunt alleen maar hangen en drijven in dit overvolle bad.
Maar het was een genoegen! Wie zwart haar heeft kwam er met wit haar uit.

Na spoelen in een ander meertje,minder zout, en daarna weer met het busje
naar huis. Natuurlijk waren we heel slaperig, en er werden enkelen wakker
bij de bron van Tatjana. Daar stonden net als in Lourdes, mensen water te
tappen.
Wensen en gebeden worden daar met lintjes in de bomen gehangen.Maar bij
ons ging alle aandacht uit naar het water uit de bron.
Maar degenen die onderweg niet sliepen zagen ook nog op 3 verschillende
plaatsen branden. Opvallend dat daar door de bewoners hier helemaal niet
zo met afgrijzen op wordt gereageerd. Het komt echt heel veel voor.... en
dit zijn de zoveelste branden. Rond sommige dorpen heeft men alvast uit
voorzorg een strook weggebrand, zodat als het vuur nog eens nadert, het
niet in het dorp over kan slaan.
(ik heb het op de foto genomen.)
En toen met de bus naar het Centrum.
Toch weer uitgebreid gegeten van het verzamelde voedsel, pizza salade
worst brood, spagetti.... naar keuze.

Iedereen onder de douche en 's avonds alleen nog maar tot half 11 of half
12 buiten gezeten in de toch wel hete, en nog net niet aangename
buitenlucht.
Nu na een hele lichte slaap klaar voor de nieuwe dag.
Muren sausen! eten voorbereiden, en plafond van de dokterskamer stuucken.
Wij zijn samen op enveloppen en postzegels uitgeweest. En zo heb ik ook nog
even over de rinok gelopen samen met Huug. De rinok is de plaatselijke markt,
en altijd heel interessant om te zien, dat je daar vissen, levende ganzen, kippen,
eenden, konijnen, meubelen, kleding, groenten, .... ja alles kan kopen.
's Middags is er een t.v. opname gemaakt die deels is afgewerkt, maandag
gaan ze verder.
's Middags werd er in ons Centrum een Taize-viering gehouden, samen met de pastoor en
de zusters en enkele jongeren uit hun " lager".
Daarna een film, waarin een probleem speelde wat heel herkenbaar was omdat
een van de pupillen hier duidelijk zichtbaar dezelfde problemen heeft.
Deze film was eigenlijk een studie-film. Russisch gesproken, maar met
veelzeggende beelden. En daarna het avondbrood eten. Er was weer iets
nieuws op tafel: blini (pannekoekjes, heel dun) met jam van bosaardbeien.

' smiddags hadden we trouwens ook erg interessant eten: koude schotel
(heel fijn gesneden) akroska zegt men, naar keuze met een soort alcohol
vrij bier aangemaakt, of aangemaakt met mayonaise (nederlands) of met een
mengeling van beiden. Men noemt de met skwasj aangemaakte soort: koude
soep.

Het eten klaarmaken wordt gezien als een therapeutische handeling.
2 uur snijden en mengen, en ondertussen heel aangenaam praten.
Met heet weer, een genoegen om dit werk te kunnen doen.

Nu is het zaterdagmorgen, en vanochtend gaan we eerst naar het regionale
museum om daarna vanmiddag aan het werk te gaan, en als het kan de
werkzaamheden af te ronden. (maar er is nog HEEL VEEl te doen.)

Een heel goed weekend gewenst! Wat er voor morgen op het programma staat
weet ik niet. Zo wordt hier ook niet gewerkt. Je kijkt 1 dag vooruit.
Ik weet alleen dat Paul jarig is en dat we daarvoor vandaag een cadeau
zullen kopen of zullen maken.

Dag allemaal, groeten van Dieuwertje